Amazing Lofoten

Afgelopen donderdag was het eindelijk zover. De langverwachte reis naar de Lofoten kon beginnen! Op donderdagavond verzamelden we met op het station en vertrokken we met een groep van 9 met de nachttrein van Trondheim naar Bodø. We namen de trein om 23.35 en zaten gelukkig met zijn allen in dezelfde wagon. Iedereen had een ruime stoel en meer dan genoeg beenruimte. Zelfs Kris met zijn 1.95 kon zijn benen kwijt. Er lag zelfs een pakketje voor iedereen klaar met een fleecedeken, ooglapje, oordoppen en een klein opblaasbaar kussen. De reis kon dus redelijk comfortabel beginnen. Toen we eenmaal onderweg waren, zijn we eerst met zijn allen naar een andere wagon gegaan. Daar hadden ze een soort van café zitten, waar je kon kaarten en relaxen. Uiteindelijk zijn we daar niet heel lang gebleven en zijn we maar teruggegaan naar onze eigen plekken. Daar heb ik vervolgens geheel tegen mijn verwachtingen in goed geslapen. Het wakker worden was zelfs nog beter, want toen ik wakker werd reden we door een dal dat al was bedekt onder een dik pak sneeuw! Dat was echt een prachtig uitzicht en ik kon er toen nog anderhalf uur van genieten voor de trein zou aankomen in Bodø. Eenmaal in Bodø aangekomen, was het lichtjes aan het sneeuwen. Dit veranderde al snel in regen helaas. We hadden toen nog de hele dag voor ons, want onze ferry naar Lofoten zou pas om half 5 die dag vertrekken. We hebben toen dus de koffer in een kluis op het station weggezet en zijn toch maar het stadje ingegaan. Eenmaal in het centrum vonden we een overdekt winkelcentrum. Daar zat een supermarkt en daar hebben we toen iets te eten gehaald. Ze hadden daar ook een paar bankjes, dus daar konden we lekker even zitten en ontbijten. Daarna hebben we nog even een rondje gelopen door het centrum en zijn we rond 3 uur boodschappen voor de rest van het weekend gaan doen in de supermarkt. Op de Lofoten zou het allemaal nog veel duurder zijn waarschijnlijk, dus die extra tijd voor de boodschappen kwam goed uit. Om half 5 konden we dan eindelijk de boot op en zou het nog 4 uur duren voor we op de Lofoten zouden aankomen. Het eerste uur konden we ook nog buiten staan en konden we van het mooie uitzicht en de mooie zonsondergang genieten. Daarna werd het toch echt te koud en was de wind te hard, waardoor we toch maar weer naar binnen zijn gegaan. Om half negen vrijdagavond kwamen we dan eindelijk aan bij Moskenes, een van de vele visserplaatsjes van Lofoten. Daar stond de jongen van de autohuur al op ons te wachten met de auto`s. Toen we de auto`s hadden gekregen en hadden betaald, hoefden we nog maar 5 minuten naar het het visserplaatjes Å te rijden, waar ons huisje was. Dit bleek een vissershuisje te zijn, midden in de haven aan het water en half op steigers gebouwd.
De volgende ochtend werd het pas echt duidelijk dat we echt aan de zee zaten. Ik werd `s ochtends vroeg al wakker en toen ik naar buiten keek, had ik uitzicht op open zee met opgaande zon waardoor de lucht geel en roze kleurde. Dit mooie weer bleek alleen wel van korte duur. De mevrouw van het huisje had ons al verteld dat ze op Lofoten niet aan weerberichten deden. Op een dag kunnen namelijk alle vier de seizoenen voorkomen. We waren vroeg vertrokken en in de ochtend hadden we nog redelijk weer. Het was namelijk droog. Om 1 uur begon het helaas te regen en dat is de hele dag zo gebleven. Boven op de berg had het zelfs al gesneeuwd. We hebben er uiteindelijk dus een grote roadtrip van gemaakt en de hele dag in de auto gezeten. Dat vond ik erg leuk, want bijna niemand wilde autorijden. Hierdoor kon ik het grootste deel rijden, inclusief de smalle bergweggetjes! We zijn die dag uiteindelijk van het zuidelijkste puntje, het dorpje waar we verbleven, naar het noorden naar Svolvær gereden. Daar kwamen we aan het eind van de dag aan en zijn we naar een ijsbar gegaan. Het was iets minder dan we hadden verwacht, maar alsnog wel leuk om een keer gezien te hebben. Je ging in principe een grote hal in, waar allemaal ijssculpturen stonden. Ze hadden ook verschillende plekjes met tafeltjes en bankjes van ijs waar je kon zitten en natuurlijk een ijsbar. Hier was alles van ijs gemaakt; de bar, de glazen, de stoelen. Leuk om een keer in te zijn geweest, maar wel verschrikkelijk koud! Het was er ongeveer -5 tot -10! We hadden ons dus helemaal ingepakt en zoveel mogelijk kleren aan gedaan. Na een drankje in deze bar, zijn we weer naar huis teruggekeerd. Toen we eenmaal op de terugweg waren, begon het echt noodweer pas. De regen kwam met bakken uit de hemel en we moesten toen nog helemaal terugrijden naar ons huisje! Aangezien de wegen niet alleen heel erg smal zijn, zijn ze ook niet verlicht en erg bochtig. Dat was dus wel even een spannende terugrit. Uiteindelijk hebben we ongeveer 2.5 uur over 130 km gedaan en ging Regn, een van de Canadezen uit onze groep, toen we eindelijk thuis waren voor de hele groep tortilla`s maken. We konden toen dus van onze welverdiende maaltijd genieten en zijn daarna redelijk vroeg naar bed gegaan omdat we erg moe waren.
De volgende ochtend zijn we iets later dan de vorige dag opgestaan en hebben we lekker relaxed met de groep kunnen ontbijten. Daarna hebben we het huisje opgeruimd, onze spullen ingepakt en de auto`s ingeladen. We vertrokken rond een uurtje of 12 en hadden op de planning om nog even langs een fjord te rijden waar mooi uitzicht zou zijn. Toen we eenmaal onderweg waren brak de zon opeens door en zijn we bij een ander uitzichtspunt blijven hangen. Daar zijn we 2 uur lang geweest. We hebben heerlijk van het uitzicht kunnen genieten, kunnen uitwaaien en een stukje naar beneden naar de zee kunnen lopen. Die 2 uurtjes in de zon maakte dus al het slechte weer van de dag ervoor weer helemaal goed! Na die 2 uur hebben we nog een klein rondje gereden en zijn we daarna naar de boot teruggegaan. Toen we eenmaal op de boot zaten, merkten we dat het weer was omgeslagen. Het was inmiddels gaan regenen en heel hard gaan waaien. Op zee werd dit alleen maar erger! We hadden uiteindelijk 3 tot 4 m hoge golven! Je kon dan ook niet meer normaal recht lopen. Zodra je ergens heen wilde lopen, moest je je vast houden om te blijven staan. Anders werd je namelijk van de linkermuur naar de rechtermuur getrokken. Dit was in het begin nog best grappig, maar na 20 minuten was dit zo heftig dat ik zeeziek ben geworden. En we moesten toen nog meer dan 3 uur op die boot zitten! Dat viel dus wel even tegen! Gelukkig was dit meteen over toen ik de boot af kwam, maar het was wel erg vervelend. We hadden toen nog 2 uur op het station voordat de trein zou vertrekken en daar konden we nog een beetje relaxen. Maar toen het bijna tijd was om te vertrekken, kwam een conducteur de wachtruimte binnen en vertelde ons dat er aan het spoor gewerkt werd. Daardoor moesten we dus eerst nog zo`n 40 minuten met een bus! Dit was wederom een donkere, zeer bochtige weg waardoor ik weer misselijk was. Toen we dan uiteindelijk om half 12 in de trein zaten, was ik zo moe en opgelucht dat ik vrijwel direct in slaap ben gevallen. Deze keer sliep ik alleen niet zo lekker als de heenreis. Er zaten nu namelijk 4 honden in de wagon en veel mensen liepen heen er weer. Daarnaast werden we om 7 u opeens met onwijs fel tl buis licht gewekt. We kwamen uiteindelijk gisterochtend om half 8 op het station in Trondheim en konden ondanks de lange terugreis zeer tevreden terugkijken op een supermooi en gezellig weekend!
Gisteren heb ik dus nog lekker kunnen nagenieten en uitrusten van de mooie reis. Vandaag en morgen ga ik hard aan de studie voor mijn projecten en dan kan ik donderdag weer vertrekken op mijn volgende reisje. Dan ga ik naar Wenen om mijn zus op te zoeken. Daarna heb ik nog een studyvisit hier in de regio met mijn projectgroep. Helaas kan Stockholm op het laatste moment toch niet meer doorgaan. De tickets bleken op het station opeens veel duurder te zijn dan vantevoren werd gedacht, waardoor we hebben besloten om het toch niet te doen. Daarvoor in de plaats ga ik misschien nog een weekend met de groep op cabintrip of naar het Geirangerfjord of het Nærøyfjord toe.

Tot snel! Ha det bra!